«…Τα ρεμάλια …….τραγουδάνε ακόμη…»

«…Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι/Κηρύχνουν τη λιτότητα
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα/Ζητάνε θυσίες
Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους/Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν…»

Ένα ποίημα του Μπ. Μπρεχτ που γράφτηκε το 1939 – Θα μπορούσε όμως κάλλιστα να είχε γραφτεί στις μέρες μας. 

• Αυτοί που διέλυσαν το υποτυπώδες σύστημα υγείας…
• Αυτοί που διέλυσαν την εκπαίδευση ……
• Αυτοί που η πολιτική τους είναι υπεύθυνη για 5000 αυτοκτονίες
• Αυτοί που δημιούργησαν 1.500.000 ανέργους και έδιωξαν 500.000 νέους κάνοντας τους μετανάστες…..
• Αυτοί που διέλυσαν τους μικρομεσαίους και αυτοαπασχολούμενους….
• Αυτοί που έσυραν έναν λαό στην φτώχεια στα συσσίτια και την εξαθλίωση…
• Αυτοί που ξεπουλάνε τον τόπο και την ζωή μας κατ εντολή της ΕΕ και ΔΝΤ…
• Αυτοί που διέλυσαν την αγροτιά τάζοντας επιδοτήσεις ξεκληρίσματος με εντολή της ΕΕ…
• Αυτοί που διέλυσαν την Βιομηχανία εφαρμόζοντας τις οδηγίες της ΕΕ…
• Αυτοί που ιδιωτικοποιούν τα πάντα για να κερδίσουν, από το νερό τα σκουπίδια την ΔΕΗ τον ΟΤΕ τις συγκοινωνίες τις ραδιοσυχνότητες μέχρι την ίδια μας την ζωή και τον αέρα που αναπνέουμε….
• Αυτοί που κατάντησαν την χώρα Αλβανία του Χότζα και Β. Κορέα του Κιμ ιλ Σουνγκ…..
• Αυτοί που είναι μπροστάρηδες στον αγώνα για την εφαρμογή των μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων και των επιδοτήσεων των τραπεζών..Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα….

Διεκδικούν την ψήφο σου

Τους συναντάς στα ΜΜΕ, σε ημερίδες και σε συνέδρια, να βγάζουν λόγους, ν’ αναμασούν τα ίδια και τα ίδια, μια ψευδοεπιστημονική αργκό, που δεν έχει κανένα νόημα και περιεχόμενο. Αραδιάζουν κλισέ φράσεις όπως: «βιώσιμη και αειφόρος ανάπτυξη», «μοχλός ανάπτυξης κι εξόδου από την κρίση», «φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον», «συγκριτικά αναπτυξιακά πλεονεκτήματα», «βελτίωση της ανταγωνιστικότητας» αλλά κυρίως «αύξηση της απορροφητικότητας». Καμαρώνουν γιατί είναι, λέει, πολύ απορροφητικοί. Και όσο πιο «απορροφητικός» είσαι, τόσο πιο πετυχημένος!

Θέσεις, αξιώματα, επιδοτήσεις, προγράμματα, όλα περνούσαν από τα χέρια τους. Όποια πέτρα κι αν σήκωνες τους έβρισκες από κάτω. Εκτός από τη δουλειά τους, εκεί τους έβρισκες σπάνια. Σε θέσεις ευθύνης, διευθυντές, προϊστάμενοι, πρόεδροι, σύμβουλοι, ιδιαίτεροι βουλευτών, κουμπάροι. Με υψηλές γνωριμίες πάντοτε «έλυναν και έδεναν». Δεν τους έπιανε νόμος, όλα τα τακτοποιούσαν με τον τρόπο που μόνο αυτοί ήξεραν.

Τι κι αν ο πολιτικοί τους φορείς κατρακυλούν σε ισχνά ποσοστά. Τι κι αν οι ταγοί τους είναι στη φυλακή; Σε τοπικό επίπεδο παραμένουν αχτύπητοι. Και διεκδικούν την ψήφο σου!

• Αν τολμούσες να αμφισβητήσεις το «θαύμα» του Χρηματιστηρίου. Τότε σε κατατρόπωναν ως μαρξιστικό απολίθωμα του 19ο αιώνα.
• Αν τολμούσες να μιλήσεις για τη σπατάλη των Ολυμπιακών αγώνων σε έλουζαν ως προδότη, εχθρό της πατρίδας, της ανάπτυξης και του τουρισμού, γιατί δεν έβλεπες τα οφέλη που θα απολαύσουμε μετά τους αγώνες, που εννοείται ότι αυτοί τα έβλεπαν.
• Αν τολμούσες να ψελλίσεις κάτι για την καταστροφή του αγροτικού κόσμου και της υπαίθρου, για το ότι δεν είναι δυνατόν μια χώρα να μην παράγει τίποτα, τότε σε έβαζαν στη θέση σου λέγοντας σου ότι εμείς έχουμε άλλα συγκριτικά πλεονεκτήματα, ότι θα γίνουμε χρηματοπιστωτικό κέντρο της Μεσογείου, κέντρο τουρισμού, μεταφορών, εμπορίου, νέων τεχνολογιών και πολλά άλλα που θαύμαζες πως διάολο τ’ αποστηθίζουν ενώ δεν καταλαβαίνουν τι λένε!
• Αν τολμούσες να τους πείς για την «ιδιοποίηση» των κοινωνικών αγαθών υγεία, παιδεία, ενέργεια, συγκοινωνίες τηλεπικοινωνίες, ΜΜΕ, πολιτισμό κοινωνικές και δημοκρατικές ελευθερίες σε κοιτούσαν σαν φάντασμα του μακρινού παρελθόντος.

Αυτοί τα ξέραν όλα. Ο «Καπιταλισμός» και η άγια αγορά θα αυτορυθμιζόταν με τους δικούς της νόμους και τα κελεύσματα του Φρήντμαν της ΕΕ και του ΔΝΤ , που οδηγούν σε χούντες και πραξικοπήματα, στρατιωτικά η κοινοβουλευτικά, και την Επανεμφάνιση του Ναζισμού – Φασισμού που με την ανοχή τους θρέφαν.

Σου λένε και σου ξαναλένε: ότι ζούσες πάνω από τις δυνατότητες σου, ότι μαζί τα φάγαμε, ότι το είχαμε παρακάνει, ότι φταις κι εσύ που έπεσε έξω η χώρα, ότι αν φύγουμε από το ευρώ θα καταστραφούμε, ότι ζωή έξω από την ΕΕ και το Ευρώ δεν υπάρχει. Θα στα πουν πάλι με την ίδια σιγουριά που είχαν και παλιότερα.

Τώρα που οι «αυτοδιοικητικές» εκλογές και οι Ευρωεκλογές πλησιάζουν, όλοι αυτοί είναι έτοιμοι να «παίξουν τα ρέστα τους». Συσπειρώνονται γύρω από τα υπολείμματα εξουσίας που τους απόμειναν. Δίνουν λυσσαλέα μάχη για να επιβιώσουν πολιτικά και μερικοί απ’ αυτούς και οικονομικά.

Δακήδες – Κουκουλόπουλοι Ζεμπιλιάδηδες & Σια καθώς και άλλοι που συσχετιζόταν μαζί τους θέλουν να ολοκληρώσουν το θεάρεστο έργο τους επειδή το έχουν αφήσει ημιτελές όλα αυτά τα χρόνια …. Φανταστείτε τι μας περιμένει….

Ο Πολιτικός τους Χρόνος Τελείωσε !

Δεν αρκεί όμως η συντριβή τους η μια απλή εναλλαγή διαχειριστών. Χρειάζεται να υποστηριχτεί ένας άλλος δρόμος χωρίς μνημόνια, χρέος και ευρώ. Για να έχουμε δουλειές, δικαιώματα, μισθούς, παιδεία και υγεία, δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία, χρειάζεται ρήξη και σύγκρουση με το κεφάλαιο και «απόδραση» από τη «φυλακή» της Ε.Ε.

Για να ανοίξει ο δρόμος της κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης της εργατικής τάξης και του λαού.

Για να στείλουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας όλους αυτούς που αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς.

(Βασιλόπουλος Χρήστος Χημικός Μηχανικός Μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Υποψήφιος στην Περιφέρεια με την Αριστερή Συμπόρευση για την Ανατροπή.)