Να Θυμηθώ!

Γράφει ο Νίκος Δινόπουλος*

Η αδυσώπητη πραγματικότητα καταγράφει 1.500.000 άνεργους και πάνω από 1.000.000 εργαζόμενους στη «μαύρη εργασία», με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, με μπλοκάκι, ενοικιαζόμενους και ότι άλλο ξερνάει οι νους του κάθε ασύδοτου πιονέρου επιχειρηματία του ιδιωτικού τομέα. Στην περιοχή μας η επίσημη ανεργία είναι στο 28% και η ανεπίσημη πραγματική σε εφιαλτικά δυσθεώρητα ύψη. Και όσοι τυχεροί ακόμα δουλεύουν «ωφελούνται» από το χαρτζιλίκι που γενναιόδωρα προσφέρουν οι κεφαλαιοκράτες του εξυμνούμενου «αδιάφθορου» ιδιωτικού τομέα των κεφαλαιοκρατών ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής…!

Οι «αναπτυξιολάγνοι αυτοδιοικητικοί» με «περιφερειακή συνείδηση» του αστικού μπλοκ εξουσίας, με τις «φιλανθρωπικές ευαισθησίες», από κοινού και σε συνεργασία με τους δουλέμπορους της δυστυχίας, της εξαθλίωσης και της ανθρώπινης ανάγκης για επιβίωση, περιφέρεια, δήμος, ΜΚΟ, ναι, και αυτή του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης με μίζα 5% το κεφάλι, έχουν «σχέδιο για την ανάπτυξη». Εξαγγέλλουν, υπόσχονται πως θα αξιοποιήσουν τα δουλεμπορικά προγράμματα του ΕΣΠΑ. Με βάση το νόμο του ιερού τοτέμ, της αγοράς, της προσφοράς και της ζήτησης, το κόστος των πελατειακών σχέσεων, της εξαγοράς συνειδήσεων κατρακύλησε σε εξευτελιστικές τιμές.

Αμετανόητοι οι ζηλωτές του αστικού μπλοκ στην περιφέρεια και στους δήμους, δηλώνουν υπερήφανοι για το έργο τους και για τα γενοκτονικά αποτελέσματα της πολιτικής που εφάρμοσαν οι συγκυβερνήσεις του αστικού μπλοκ, που έσωσαν την «εθνική οικονομία» και την χώρα, με την μεγαλύτερη ανθρωπιστική κοινωνική καταστροφή σε καιρό ειρήνης. Είναι οι ίδιοι που εφάρμοσαν πιστά και στήριξαν τις κανιβαλικές πολιτικές των κυβερνήσεων που δημιούργησαν τον εφιάλτη της ανεργίας. Είναι ίδιοι που υλοποίησαν τα μέτρα της εργασιακής ζούγκλας που νομοθέτησαν οι συγκυβερνήσεις του αστικού μπλοκ (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ) και συνέβαλαν στην γενίκευση της μαύρης – ελαστικής – ενοικιαζόμενης - απλήρωτης εργασίας.

Περιφέρεια, δήμοι, φορείς και συνδικάτα της περιοχής μας που ελέγχονται από τις δυνάμεις του αστικού μπλοκ (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) έδωσαν «σκληρές μάχες» για να εξασφαλίσουν 2μηνη, 4μηνη, 5μηνη, 8μηνη δουλεμπορική «απασχόληση» στους τυχερούς «ωφελούμενους» των ΕΣΠΑ, στα δουλεμπορικά κάτεργα των εργολάβων και της ΑΕ ΔΕΗ, και ύστερα πάλι στον εφιάλτη της ανεργίας. Είναι η «βιομηχανία εκμετάλλευσης της ανεργίας», το πιο ακραίο ανάλγητο εμπόριο της ελπίδας, ο πιο αδυσώπητος μηχανισμός πολιτικής ομηρίας της νεολαίας και των ανέργων της περιοχής και των οικογενειών τους. Αυτό το έργο δηλώνουν οι συνδυασμοί του αστικού μπλοκ πως θέλουν να συνεχίσουν.

Να θυμηθώ!

Στο παρελθόν κάτω από σκληρές συνθήκες, με νεκρούς και ποτάμια αίμα, με διώξεις, βασανισμούς και εξορίες, η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι αγωνίστηκαν, διεκδίκησαν και κέρδισαν το 8ωρο και επέβαλαν τη μόνιμη – σταθερή εργασία, τα εργασιακά - κοινωνικά δικαιώματα και τις αστικοδημοκρατικές ελευθερίες. Τόλμησαν «το άλμα στον ουρανό» για την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Οι χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού» εκφυλίστηκαν και κατέρρευσαν. Πλην όμως ακόμα και η ανταγωνιστική απειλή ανατροπής του καπιταλισμού ήταν ένας παράγοντας που έδωσε ώθηση στους ταξικούς αγώνες της εργατικής τάξης και των εργαζομένων να διεκδικήσουν και να κατακτήσουν όλα τα κοινωνικά, πολιτικά, εργασιακά δικαιώματα και ελευθερίες στις χώρες του «υπαρκτού καπιταλισμού» που στις μέρες μας κατεδαφίζονται. Η πρώτη πτήση με το αεροπλάνο κράτησε λίγα μόλις λεπτά, κανείς όμως δεν ισχυρίστηκε πως είναι αδύνατη η πτήση. Η παγκόσμια εργατική τάξη έχασε μια μάχη, όχι τον πόλεμο. Με την πλούσια διπλή εμπειρία της νίκης και της ήττας, είναι σήμερα -περισσότερο από ποτέ- ρεαλιστικά δυνατό το Επαναστατικό Εργατικό Κίνημα να ανασυγκροτηθεί – αναγεννηθεί μέσα από την όξυνση της ταξικής πάλης, στις επερχόμενες εξεγέρσεις, στις απεργίες και σ’ όλες τις νέες μορφές πάλης και αγώνα που θα γεννήσουν οι ταξικές μάχες της εργατικής τάξης, των εργαζομένων και των συμμάχων τους.

Γι’ αυτό, κεντρικό αίτημα και διεκδίκηση της εργατικής τάξης και των εργαζομένων σήμερα δεν μπορεί να είναι άλλο από τη μείωση του εργάσιμου χρόνου με δρακόντεια νομοθετική ρύθμιση: Σταθερή εργασία, κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής «απασχόλησης» με ανώτατο νόμιμο ωράριο 35 ωρών, 5νθήμερο – 7ωρο και κατώτερο βασικό μεροκάματο – μισθό – σύνταξη που να διασφαλίζει μια αξιοπρεπή επιβίωση.

*Συμπορευόμενος με την «ΑΡ.ΣΥ. για την ανατροπή - ΑΝΤΑΡΣΙΑ με συνεργασία στη Δυτική Μακεδονία», μέλος του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ